Deadlines

  Als nieuwbakken columnist van vakblad Bakery Next krijgt mijn hobby 'stukjes schrijven', of 'blogs' zoals dat tegenwoordig zo mooi heet ineens een iets andere lading.

Want waar ik voorheen schreef als ik iets te vertellen had, moet ik nu vertellen omdat ik iets moet schrijven. Van de redactie krijg ik namelijk een uiterste inleverdatum mee. Of te wel…deadlines….en dat is even andere koek.

Maar als ik er wat langer over nadenk werken we ook in de bakkerij natuurlijk voortdurend met deadlines. Al noemen we het dan misschien niet zo.

Maar ja, als je brood om acht uur 's ochtends in de winkel moet liggen kun je niet pas om zes uur beginnen met het bakproces.

En als je winkel open gaat moet je wel winkelmedewerkers paraat hebben en zij willen niet pas een dag van te voren weten wanneer ze moeten werken.

Je inkopen moeten op tijd gedaan worden en de krant wil je advertentie op tijd ontvangen. 

De salarisadministratie moet weten hoeveel salaris al je personeel moeten ontvangen want je medewerkers moeten ook op tijd hun woonlasten betalen.

En ook de belastingdienst wil de gegevens op tijd ontvangen.

Dagelijks ligt er een to-do lijstje op mijn bureau.

Ongemerkt werken we dus voortdurend met deadlines.

Ook in het traject waarin ons bedrijfsonderzoek plaatsvond was dat het geval.

We spraken elkaar iedere week in Wageningen bij het NBC en kregen van te voren een soort van huiswerk;

schrijf eens op wat je ultieme droom is; vul pagina 8 tot en met 15 in; hou een week lang bij wat je dagelijks gedaan hebt en wat je wel had willen doen maar waar je niet aan toe gekomen bent (dus welke deadlines heb je niet gehaald ;-) ).

Dat was wel even wennen, na zoveel jaar geen school meer.

Maar soms heb je deadlines nodig, om ergens te komen. Om stappen te maken.

Bewustwording van belangrijke zaken en van wat gedaan moet worden om het beter te maken. Bewustwording van jezelf. 

Zeg nou zelf, hoe gemakkelijk stel jij lastige taken uit? 

Eigenlijk is dat niet zo slim. Want uiteindelijk leidt het afronden van die moeilijke taak vaak tot verbetering van iets en tot verlichting.

Zo verging het ons ook in het traject met HKB en Foodbase.

We fietsten er in hoogtempo door heen. Werden heel bewust aan het denken gezet. En dat is best lastig, praten over jezelf, praten over wat goed maar vooral wat fout gaat of wat beter kan.

De sessies waren pittig en lang, maar ook zeker interessant. En door die deadlines en dat hoge tempo hebben we nu wel binnen 6 weken in kaart wat we willen en wat juist niet. Dat alleen al is een verademing. Geeft verlichting. Maar ook zeker nieuwe energie!

Nu kunnen we verder plannen maken; meer automatiseren, marktonderzoek, kijken wat er financieel mogelijk is, onze medewerkers erbij betrekken, gesprekken aangaan met collega bakkers en uiteindelijk een upgrade van ons bedrijf.

Voorlopig zijn we dus nog niet van de deadlines verlost. En gelukkig houdt Jos van HKB ons een beetje onder druk door middel van periodiek overleg via zoom, zodat we niet terug kunnen vallen in oude gewoontes of het niet halen van onze doelen.

Maar deze deadline voor Bakery Next no 6 heb ik ondertussen toch maar weer mooi gehaald.

Ps: wil je meer weten over het traject wat wij doorlopen met foodbase en HKB?

Bel of mail me gerust!