Naamgenoot

   En dan lees je op 10 juni op facebook een bericht wat je niet lezen wilt:

Greetje en Els Gutter hebben het failissement aangevraagd van hun prachtige familiebedrijf.

BAM! Die hakt erin. Die komt binnen. En ik weet zeker, niet alleen bij mij.

Greetje is mijn naamgenoot. En mede vakidioot. Ik weet niet hoe lang ik haar al ken. We hebben elkaar vast eens ontmoet op een bijeenkomst van de NBOV. En ik weet niet meer hoe dat kwam, maar we gingen elkaar volgen op facebook.

Onze levens tonen enige gelijkenissen.

Ten eerste zijn we naamgenoot. Bijna even jong. We hebben allebei bewust voor het bakkersbedrijf gekozen, zij met haar zus, ik met mijn broer. Dat is een wereld van verschil dan wanneer je het bakkersvak bent ingerold omdat je toevallig een bakker tegen het lijf liep waar je verliefd op werd en mee trouwde…wij zijn namelijk verliefd op het vak in plaats van op de bakker ;-).

We namen allebei het bedrijf over van onze vader, die in beide gevallen het bedrijf had overgenomen van onze opa.

Verder zijn we allebei een beetje gek maar wel goed, en hebben we een duidelijke mening die we graag, maar met respect voor anderen mogen delen.

Dat resulteert erin dat we ook beide een aardig woordje kunnen schrijven. Het begon met berichtjes over ons werk op facebook. We hebben een beetje dezelfde schrijfstijl…dus regelmatig lazen we iets van elkaar waarvan we dachten: dat had ik ook zo kunnen schrijven. En dus 'jatten' we dan onze berichtjes van elkaar….maar nooit zonder te vragen en altijd met vermelding van de naamgenoot eronder. Bijzonder dat dat zo kon.

Uiteindelijk schreef Greetje Gutter een column in de Bakkerswereld en deze Greetje voor de Bakery Next. Alweer een gelijkenis.

In 2021 waren Greetje en John on tour met hun boot over de Friese wateren. En toen ze in de mooiste haven van Nederland in Leeuwarden aanmeerden mocht een bezoek aan onze bakkerij niet ontbreken. Wat vond ik dat leuk, ik weet het nog als de dag van gisteren.

Dus ja…ik ken Greetje Gutter. En ik voel verbondenheid met haar.

Maar eigenlijk ken ik haar ook weer niet.

Want wat weet ik nou eigenlijk van haar?

Dit bericht op Facebook had ik in ieder geval niet aan zien komen.

Het komt als een mokerslag binnen, juist omdat ik haar misschien toch als vakidioot ken, we zoveel gelijkenissen hebben, en we zo met elkaar begaan zijn ook al kennen we elkaar dan op persoonlijk terrein niet.

Je gunt iemand die kneiterhard staat te werken en die nooit klaagt naar de buitenwereld al deze ellende niet. 

Zo zie je maar weer, je weet nooit wat er achter die glimlach schuilt.

Failissementen zijn aan de orde van de dag. Helaas.

Maar het bericht uit Monnickendam raakt me persoonlijk.

Want het zou mijn verhaal kunnen zijn.

Lieve Greetje uit Monnickendam, ik wens je heel veel sterkte en ik zal je missen als vakidioot.

Bedankt voor al het moois wat je ons hebt gegeven.

Liefs en een dikke knuffel, Greetje uit Leeuwarden