Lef

  In mijn vorige column schreef ik over omgaan met drukte.

Nu staat ‘druk hebben’ volgens mij inherent aan het hebben van een eigen bedrijf, je werk is nooit af. Dat is dan misschien een nadeel van ondernemer zijn. Maar een bijkomend voordeel van die baan is dat je wel eigen baas over je werktijden bent en dus ook de broodnodige vakanties kunt inplannen wanneer je wilt. En daar waar je het druk, hebt moet er ook voldoende ruimte voor rust en ontspanning zijn.

En dus nam ik een weekje vrij. Om met mijn partner in home en de kinderen er even tussen uit te knijpen. We doen natuurlijk altijd iets wat de kinderen leuk vinden. Zij blij, wij blij.

Het werd wintersport…

Oeps…!

Dat is voor hun met hun flexibele benen een makkie. En voor mijn man appeltje eitje want hij is al zo vaak geweest.

Maar voor mij was dat stiekem toch wel een dingetje. Maar dat liet ik in eerste instantie natuurlijk niet blijken.

Skiën is niet geheel zonder gevaren. Je betaalt niet voor niets meer voor je reisverzekering als je op wintersport gaat. En als ondernemer kun je wel eens een weekje op vakantie, dat valt te overzien. Maar zes weken of misschien wel langer niet kunnen werken vanwege een gecompliceerde beenbreuk? Je moet er niet aan denken.

Bovendien…ooit, in een ver en grijs verleden, had ik wel eens geskied. Maar toen had ik nog elastieken benen. Inmiddels blijkt mijn knieschijf aan slijtage onderhevig.

Dus…hoe ging ik dit doen??

Door niet op te geven. Dat doet een ondernemer immers ook niet?

Door moed en lef te hebben en er voor de volle 100% voor te gaan. Het woord zegt het zelf al, iets ondernemen zodat het je gaat lukken. Ondernemer. 

De apotheek was gewillig en diclofenac doet wonderen. Ik nam skilessen op de borstelbaan. Daar had ik best zin in, totdat het thuisfront mee wilde om te kijken hoe ik het zou doen. Eenmaal aangekomen bleek de skihut vol bekenden uit onze klantenkring ze zitten. Wat was ik zenuwachtig. Ik had er buikpijn van. Al die pottenkijkers. Zo zie je maar, niet alleen sollicitanten zijn zenuwachtig, ondernemers hebben daar ook wel eens last van.

Ik ging met vriendinnen en familie naar Snowworld. Dat was weer andere koek. En waar ik de eerste keren niet zonder vallen van de hoge helling naar beneden kwam, lukte het me later toch.

Aangekomen in Italië gingen we meteen de hoge piste op…de kinderen zoefden naar beneden, maar bij mij duurde het een eeuwigheid. Ik viel wel dertig keer of meer en de moed zonk me wel een beetje in de schoenen. Uiteindelijk kwam ik toch beneden, dankzij de enorme support van mijn wederhelft.

Twee dagen later, na flink wat meters op de lagere piste gemaakt te hebben moest ik er toch weer aan geloven. En deze keer kwam ik zonder vallen beneden!

Wat een heerlijk gevoel was dat! En wat was ik ongelofelijk trots op mezelf!

De tegenslagen waren getrotseerd, ik had lef gehad om gewook op wintersport te gaan en door te zetten en kijk eens naar het resultaat. Het werd een heerlijke week.

Zo gaat dat in ons bedrijf ook. En ik denk in vele bedrijven. 

Om het voor jezelf leuk te houden, om vooruitgang te blijven boeken met je bedrijf, heb je lef nodig. Moet ondernemen maar ook tegenslagen incasseren maar veel belangrijker ze vervolgend trotseren. Vertrouwen hebben in je eigen kunnen en dat van je mensen.

Op dit moment zijn we druk bezig met het ontwerp en concept van onze winkel. Zoals het nu lijkt gaat het er heel anders uit zien. En dat is heel erg spannend! Maar om het voortbestaan van ons bedrijf te continueren is het wel nodig. Want de markt verandert ook.

En al hoe spannend het ook is…na deze vakantie wéét ik dat het goed komt.

En dat de beloning die je krijgt voor het lef wat je hebt, voor het incasseren en trotseren van tegenslagen en voor je doorzettingsvermogen een gevoel is wat met geen pen te omschrijven is.