Jarig

  Onlangs was ik jarig.

Wij bakkers en bakkersvrouwen worden natuurlijk ook ouder.

Hoe doe je dat, als bakker jarig zijn?

Ben je vrij, of werk je gewoon?

Nodig je vrienden en familie uit of heb je daar geen tijd voor of geen zin in?

Trakteer je als je jarig bent, en zo ja, waarop?

Bij mij is het ieder jaar verschillend.

Het is eigenlijk maar net hoe het valt en hoe vol mijn agenda erom heen is.

Bij mijn vader is dat overigens anders. Mijn oma had het goed uitgekiend; ze liep in december met een buik die op knappen stond rond en had bedacht dat mijn vader er wel uit kon na de drukte van kerst en dus werd hij op 2e kerstdag geboren. Lekker makkelijk, altijd vrij en altijd visite op zijn verjaardag.

Ik was dit jaar op zaterdag jarig. En ik moest gewoon werken. Ik neem eigenlijk nooit vrij, want familie en vrienden moeten toch ook werken. En als kind moesten pa en ma ook altijd werken want de winkel was gewoon open. Dus ik ben het van huis uit gewend.

Visite komt als ik op een doordeweekse dag jarig ben soms is het weekend, soms op de avond zelf. Het is maar net wat de overige plannen in die week zijn.

Maar dan. Hoe dat je dat met trakteren?

Trakteer jij als bakker nog op taart of gebak? Of geloof je dat wel?

Ik ben natuurlijk zelf geen bakker. Maar mijn vader en broer wel. 

Gebakjes en taartjes hebben we ten overvloede in de winkel en als ik geen tijd heb dan maak ik daar graag gebruik van. Maar ik vind het óók leuk om zelf een baksel te maken. En dáár begeef ik me wel een beetje op glad ijs….want juist, je begrijpt het al….de vakmensen moeten het opeten….

En dus is het net of ik meedoe aan de bakkersvakwedstrijden. Of aan Heel Holland Bakt….

Want mijn baksel wordt natuurlijk gekeurd. Er wordt aan gevoeld. Er wordt aan geroken. Er wordt naar gekeken. En niet in de minste plaats willen ze precies tot in detail weten hoe ik het gemaakt heb. In welke volgorde heb ik wat toegevoegd aan het beslag en hoe lang heeft het beslag in mijn mini mengmachientje gezeten? Was de temperatuur van de oven niet te hoog of te laag? Gebruikte ik de juiste stand wel? En misschien had het toch iets langer of korter in de oven gemoeten?

Bakaard, structuur, eeteigenschappen, aroma, volume en kleur….het komt allemaal aan bod.

En nooit is de taart perfect. En als ik dan een beetje beteuterd kijk dan krijg ik steevast het credo te horen: ‘Goed kan beter!’ 

Één keer was mijn taart perfect. De bakfamilie kon niets vinden waar iets op aan te merken was. Het was mijn homemade appeltaart. Maar stiekem had ik die gekocht bij de bakker op Ameland waar ik een paar dagen voor mijn verjaardag met de bakkersvrouwen van de NBOV was. Het was mijn geheimpje. Tot vandaag dus.

Want taarten bakken…ik vind het leuk. Maar het komt verhipte precies. En een baksel van mezelf is pas perfect als ie niet perfect is. Want dat is stiekem wel een beetje de de kneuterigheid maar vooral ook de charme van het thuisbakken. 

Laat mij maar goed zijn in het verkopen van taarten uit onze bakkerij met een keuringsrapport waar ìk niet tegenop kan. Want daarmee maken we als bakkers in ieder geval het verschil met al die thuisbakkers.

En volgend jaar?

Dan begeef ik me gewoon weer op glad ijs. Maar wellicht wel met dezelfde taart als die ik dit jaar bakte. En dan neem ik alle puntjes van kritiek en tips en adviezen mee. En wie weet….zou het me dan toch ooit lukken om zelf eens een taart te bakken waar mijn famliebakkers u tegen zeggen?