
Ten tijde van dit schrijven is het april/mei.
De wintersport zijn we al bijna weer vergeten en de zomerse dagen kondigen zich aan. Ik vind het onrustige maanden. Hollen en stilstaan. En dat komt door al die feestdagen die gevierd worden: Koningsdag, 5 mei, Hemelvaartsdag en Pinksteren…en dan is het ook nog eens meivakantie . Het weer kan alle kanten op en je ritme is finaal naar de kloten omdat je dan weer moet werken en dan weer vrij bent.
Dat is in een bedrijf als het onze wel eens lastig. Wat moet je bestellen? Hoe voorspel je het gedrag van de klant? Komen ze wel, of zijn ze op vakantie of aam het feestvieren?
Het is gruwelijk lastig in te schatten.
In ons bedrijf was er voorheen regelmaat. De vakanties en vrije dagen van mij en mijn compagnon waren jaarlijks volgens een vast patroon vastgelegd.
Onze privé situaties veranderden echter door de loop der jaren. En ook de schoolvakanties zijn niet meer zo structureel vastgelegd zoals dat vroeger was. Sommige scholen hebben nu twee weken vakantie, anderen weer één.
En dus bewegen we mee in deze trend. We laten de structuur los. En zijn vaker vrij op een moment dat òns dat uitkomt, in plaats van dat dat het bedrijf uitkomt.
En eigenlijk is dat zo slecht nog niet.
Waarom niet zul je je misschien denken?
Vrienden en kennissen vragen mij wel eens of ik het bedrijf wel los kan laten als ik vakantie of een extra vrije dag heb. En of ik dan wel uit kan slapen in plaats van om 5.00 wakker te worden.
Ten eerste is het natuurlijk zo dat als je een eigen bedrijf hebt, je altijd ‘aan’ staat. Ook al voelt dat voor mezelf gelukkig niet altijd zo. Maar ik ben bijvoorbeeld telefonisch altijd bereikbaar. En als er dusdanige grote problemen in mijn toko zijn, dan krijg ik daar mee te maken, op welke manier dan ook. Of ik nu vrij ben of niet. Wat absoluut niet wil zeggen dat ik dan meteen weer op moet draven. Zie het als het hebben van een kind. Je draagt altijd de verantwoordelijkheid met je mee, ook al zijn de kinderen groot. En ook al kun je je bedrijf aan iemand anders overdragen.
Als ik vrij ben omdat het toevallig zakelijk moet, dan is het lastig om het bedrijf los te laten. Ik heb geen doel en grijp maar weer naar klusjes m.b.t. het bedrijf.
Maar als ik vrij ben omdat het mij goed uitkomt, dan heb ik een reden om vrij te zijn. Ik heb een plan en ga iets doen. Ik ontspan dus en kan mijn bedrijf loslaten. Omdat ik het te druk heb met andere dingen. Waardoor ik minder aan mijn bedrijf denk. Er komt rust en ruimte in mijn hoofd. Ruimte voor creatieve ideeën en plannen, zowel op privé vlak al zakelijk vlak. Want mijn zaak…dat ben ik. Het bedrijf zit in mij en is een deel van mij, net zoals mijn gezin.
Het voelt heerlijk om niets te moeten en het bedrijf los te laten.
Maar tegelijkertijd is het ook heerlijk om met kids en partner nieuwe plannetjes te maken voor thuis en in het bedrijf. Omdat je tijd hebt om in de vakantie inspiratie op te doen.
Dat maakt het ook weer leuk om het werk en dagelijks leven te hervatten.
Als je altijd maar vakantie zou hebben en niets met je inspiratie kunt doen zou de lol er ook snel vanaf gaan.
Dus kun je je bedrijf helemaal loslaten op vakantie?
Nee. Maar dat hoeft ook niet. Want je laat de beslommeringen van thuis toch ook niet helemaal los?
Je kunt fantaseren en plannen maken over hoe het anders en beter kan. Hoe mooi is dat?
Vakantie staat voor vrij zijn van verplichtingen.
En dat kunnen we denk ik allemaal heel goed.
Helemaal loslaten? Helemaal niet noodzakelijk. Laat mij in de vakantie maar inspiratie opdoen hoe ik mijn verplichtingen in het dagelijks leven aangenamer kan maken.
Dat is wat je noemt een mooie win-winsituatie.
Reactie plaatsen
Reacties