Het loopt tegen de zomervakantie en dit is alweer de laatste column van dit seizoen die ik schrijf.
Het jaar is omgevlogen, zoals ieder jaar.
Het is bijna een cliché, de tijd vliegt altijd om en je komt altijd tijd te kort.
Ik heb dat gemerkt met mijn deadlines, ik zal eerlijk toegeven, dat vind ik het moeilijkste van columns schrijven, de druk van de klok en de tijd.
Maar er is ook zoveel te doen.
Zo ben momenteel druk bezig met met beschilderen van gebak- en bonbonbordjes voor de geslaagden die eraan komen en als bedankjes voor de juffen en meesters. Een persoonlijk en uniek geschenk wat we verkopen in combinatie met onze gebakjes en bonbons. Ik kan er ontzettend mijn creativiteit in kwijt en het maken ervan werkt enorm ontspannend.
Maar ik ben ook bezig met het bedenken van acties voor deze sportzomer. En alles wat daarbij komt kijken zoals het ontwerpen van posters en het sfeer brengen in de winkel.
Naast de fysieke winkel hebben we tegenwoordig natuurlijk ook een online winkel die bijgehouden moet worden.
En een website waar wekelijks nieuwe berichten op geplaatst moeten worden om terugkerende klanten te garanderen.
Voor het binnenhalen van mogelijke nieuwe klanten en het continueren van fans voor Bakkerij Schuurmans zijn de socials vandaag de dag eveneens onmisbaar. Maar berichten plaatsen gebeurt niet vanzelf.
Het zijn allemaal zaken die ik leuk vind om te doen. Die ik mezelf eigen heb gemaakt.
Maar die vroeger niet of in veel mindere mate bij het bakkersvak of bij een detaillist hoorden.
Klanten en medewerkers willen meer dan ooit verrast worden. En dus blijft het niet meer bij het verkopen van een broodje, maar maken we daarnaast van elk product een cadeautje.
Medewerkers hebben allemaal hun eigen talenten en worden dus ook allemaal op een manier die het beste bij hen past gecoacht. En als je dan merkt dat dat resultaat oplevert ben je net als zij een blij mens.
Een paar jaar geleden werd ik gevraagd voor een gastcollege op de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden.
Ik vond het doodeng. Ik? Voor de klas staan? Dat kon ik toch helemaal niet? Maar als je het niet probeert, dan weet je het ook niet. Het bleek ontzettend leuk om kennis over te dragen en het ging als vanzelf. Hoe mooi is het dat studenten iets leren van jouw ervaring? Hoe mooi is het om te zien dat een meisje van 15 na 7 jaar werken bij de bakker het bedrijf verlaat als een volwassen vrouw van 22, waar jij je steentje aan bijgedragen hebt?
Soms zeggen mensen wel eens tegen mij…ga iets anders doen met je talenten.
Ga de reclamewereld in. Of leg je toe op schrijven. Minder hard werken, meer verdienen.
Maar ik weet niet of ik daar gelukkig van word…
Ik sprak onlangs, op een bijeenkomst georganiseerd door de boekhouder, een etaleur. Dat wilde ik vroeger graag worden. Maar toen ik hem hoorde praten was ik blij met de afwisseling die ik in mijn vak heb.
Ons vak is wellicht een beetje ondergewaardeerd…maar geen beroep zo afwisselend als dat van ons.
Mooi vak, bakker.
Ik wens jullie een mooie zomer.
Reactie plaatsen
Reacties