Op stap

Woensdag 1 november, ik draai zoals meestal op de eerste van de maand de kalender een bladzijde om.

Tot mijn grote schrik zie ik dat ik zaterdagavond naar de neushoorn moet. Het staat er echt. En het klopt ook wel want een half jaar geleden ben ik ook bij de classics xl party geweest en toen was dat ontzettend leuk. Maar het komt me niet uit. Op mijn manier heb ik het vreselijk druk. En ik moet zaterdag ook nog werken. De hele dag. En die dag begint bij mij ietsje eerder dan een doorsnee werkdag van een doorsnee bezoeker van de classics xl party.

Nog 4 dagen om me voor te bereiden. Want de kaartjes zijn al een hele tijd geleden besteld, het is leuk om al mijn luie zweet er even uit te dansen en het is gezellig om de dames van volleybal weer eens te zien en spreken. Oja, en natuurlijk is de muziek fantastisch. Net of ik weer even 16 ben. Zonder zorgen. Of 19.

Narada Michael Walden...ooit van gehoord? Gimme Gimme Gimme, all night long....grijs gedraaid tijdens het schoolkamp van de MMO. De examens waren achter de rug maar de uitslagen nog niet bekend. Wat een feest. Naar de bierbrouwerij van Bavaria en een champignonnenkwekerij...Ik weet het nog als de dag van gisteren. 

Ik besluit makkelijke kleding aan te trekken en mijn veterboots. Niet het meest charmant, maar ach, het is daar toch donker. En ik hoef niet op de versiertour. Op hakken staan dat hou ik na zo'n dag werken echt geen uur vol. 

We drinken eerst een biertje bij het biercafé naast neushoorn. Leuke tent. Kunnen we even bijpraten. Want even later in neushoorn komt dat er niet meer van. Te veel leuke herrie. In plaats van één zaal zijn het er nu drie en ze zijn alle drie even vol. Een feest der herkenning en wat kom ik veel bekenden tegen. Allemaal ongeveer even oud als ik. Maar in de 80's, 90's en 00's kende ik de meesten nog niet. Toch hebben we allemaal gelijkgestemde herinneringen aan de muziek. Muziek verbroedert. Natuurlijk maken we een selfie. Al wisten we daar in die tijd het bestaan ook nog niet van. 

Even plassen is een hele operatie want natuurlijk is het druk bij de toiletten. Dus ga ruim op tijd om een natte broek te voorkomen. Onderweg er naar toe kom je bekenden tegen die je aan de praat houden en eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming moet je nog 10 minuten maar voor je gevoel een half uur in de rij staan. Maar dan...is de opluchting ook echt groot. En past er weer een nieuw biertje in. Gek trouwens, want bij de bar is de rij veel minder groot. De kas wordt goed gespekt. 

We dansen heel wat af en om kwart voor 2 hebben mijn voetjes er echt genoeg van. En mijn maag knort. Via de Febo op naar huis. 
Thuis wachten mijn mannen al zijn die natuurlijk niet zo blij met mij nachtbraker die hun rust kortstondig komt verstoren. Maar gelukkig zijn ze dat de volgende ochtend alweer vergeten en heb ik een mooie avond gehad. Dat heb je soms gewoon eens nodig, ook al heb je het op jouw manier vreselijk druk...