Alarm

ALARM

    Zoals bekend ben ik de trotse bezitter van een eigen zaak. Vroeger was ik daar nooit zo happig op, want als kind moest je altijd maar meehelpen in de zaak en ook thuis ging het altijd alleen maar over de zaak. 
Later veranderde mijn mening daarover een beetje, want eenmaal ergens in loondienst gewerkt te hebben kwam ik erachter dat het hebben van een eigen bedrijf ook zeker zo zijn voordelen heeft. Om over de nadelen maar niet te spreken. Maar goed. Voor mij waren de voordelen toch groter dan de nadelen, en daardoor wist ik wel precies wat ik niet wilde. Dat was onder andere dat ik niet boven, onder, naast of in de zaak wilde wonen. Dat is dan ook niet gebeurd, alhoewel mijn echtgenoot af en toe wel eens roept dat ik net zo goed een bed in de zaak kan zetten. Oeps...Dan weer ik weer even hoe laat het is. Bedankt pop!

Maar nu heb ik dus een fort dat bewaakt moet worden. En dus hebben we een alarm. Niet dat er veel te halen valt, maar daar denken drugsgebruikers, alcoholverslaafden, mensen die weinig om hun kont te klauwen hebben en katten in het nauw anders over.
Wij hebben er alleen maar een boel ellende van als er een poging tot inbraak wordt geplaatst. De boel moet gerepareerd worden want de dader komt helaas niet gewoon via de voordeur binnen. Dus altijd is er een raam kapot en een deur geforceerd. Afhankelijk van het geweld is er ook binnen schade. Veel gedoe want het raam moet midden in de nacht professorisch hersteld worden, de verzekeraar moet worden gebeld, de aangifte moet worden gedaan, de camerabeelden moeten worden terug gezocht en de dagen daarna volgen de rest van de reparaties. En de dader gaat met niks naar huis. Omdat er niks te halen valt.

Maar het ergste is nog dat wij eigenaren ruw uit onze slaap gewekt worden. Vriendinnen zeggen wel eens: 'ik heb mijn telefoon 's nachts gewoon op vliegtuigstand. Dan doe jij dat toch ook? Maar dat kan dus niet. Want ik ben verantwoordelijk voor mijn fort. En dat is ook mijn vermogen. Mijn ziel. Mijn zaligheid. Als dat afbrandt heb ik niks meer. 

Wat te denken van onze werderhelften? Want die horen de telefoon altijd eerder dan wijzelf. Zo lag ik tijdens het paasweekend al eens prinsheerlijk te slapen in een hotel in Sneek. Half 3. Alarm....nou we hebben uitgecheckt en zijn als een haas naar Leeuwarden gereden waar de politie al ter plaatse was. Dag romantisch nachtje voor 2....Dag luxe ontbijt...

Vorige week was het weer raak. Het is een heel alarmritueel kan ik je vertellen:
'Hey! Je telefoon gaat! Schiet op!'. 'Eh...huh? Oh. Telefoon...'. Shit. Te laat. Dan het nummer maar terugbellen....Ik kan al zien dat het de Alarmcentrale was. Het is half één 's nachts. 'Goedenacht, met Greetje Schuurmans. U had gebeld?'. Of ik ook een pasje heb. Jazeker.. verhip...Dat pasje...in mijn portemonnee...waar is mijn portemonnee....Ondertussen hijs ik me al in de eerste de beste broek die ik tegen kom. Mijn lijf staat stijf van adrenaline en dan vragen ze naast het pasnummer wat ik voor kan lezen ook nog om mijn pincode...terwijl ik net wakker ben....shit...welke code was ook alweer voor het alarm...

Het lukt en ondertussen heb ik ook al de sokken aan en is mijn lief in de weer want die laat me natuurlijk niet alleen gaan. Zone 4...zeker. Geen idee waar dat is. Maar ik ga wel kijken. Ik hang op en trek een trui aan en smeer snel een boterham voor mijn steun en toeverlaat terwijl hij zijn schoenen aantrekt. Ik heb laarzen, dat gaat sneller dan een veterschoen. We stappen in de auto en natúúrlijk moeten we voor de trein wachten. Om kwart voor één! Dat is net als wanneer je midden in de nacht een weg moet oversteken. Bijna geen kip op de weg maar nèt op het moment dat jíj met je fietsje wilt oversteken komt er een auto aan. Schiet op man. Ik moet naar mijn fort! Ik moet de dief pakken! Terwijl we staan te wortelschieten belt mijn broer.
'Je hoeft niet te komen hoor. Ik ben er al en er is niks aan de hand. Loos alarm'. Nou we zijn er nu bijna, dus we rijden wel door. We lopen samen door onze hut maar kunnen niks ontdekken. Behalve een poster die naar beneden is gevallen. En dat ik twee verschillende sokken aan heb. We sluiten de tent met drie man sterk en gaan weer naar huis. De hond snapt er niks van. Ik duik snel mijn bed weer in want nog geen twee uur later gaat de wekker weer. Dat wordt een lange dag. Maar het alarm werkt tenminste. Dat u het maar even weet.