Kerst in November

    Kerst begint bij mij altijd al in november. Dan denkt geen mens daar nog aan, maar moet ik eigenlijk al de personeelsplanning voor die periode af hebben. Dat lukt overigens zelden. Zeker niet wanneer je eind oktober nog heerlijk aan het pierewaaien op IJsland was. Maar planningen klaar of niet, ik heb ook tijd voor mezelf nodig en dat avontuur pakken ze me nooit meer af.

In november heb ik het ook al druk met het maken van offertes. Voor december. En met het bijwonen van de laatste vergaderingen want in december wordt dat sowieso niks. En oh ja...eigenlijk moeten de reclames voor heel december in november ook al klaar zijn. Want voor je het weet is het sinterklaas. Oeps! Kerstpakketten! Waar haal ik de tijd vandaan om die voor mijn personeel te maken?? Want Standaard pakketten wil ik niet!

En zo klinkt november nog drukker dan december. Van de sinterklaas rol je zo de kerst in. Ik vind het rommelig in mijn winkel. Het reguliere assortiment maakt plaats voor het eindejaarsassortiment. Help! Waar moet ik het allemaal kwijt? Sinterklaas vieren we thuis niet. Wat is er aan met zijn tweeën? En thuis in het ouderlijk huis was sinterklaas altijd druk. Vroeger gaf dat in de bakkerij meer drukte dan kerst. Maar tijden veranderen. Jaren geleden vierde je sinterklaas met cadeautjes en surprises en ging je met kerst naar de kerk. Maar tegenwoordig moet je met kerst ook cadeautjes onder de boom leggen.

Het lastige van kerst is dat het nooit gelijk valt. Dan weer op een woensdag en donderdag, dan weer op zaterdag en zondag, en nu op maandag en dinsdag met de zondag ervoor. Ik kan dus nooit vergelijken met voorgaande jaren. Hoeveel moet ik bestellen? Ik wil niet te weinig, maar liefst ook niet veel te veel. Waar een ander last heeft van stress om de cadeautjes voor iedereen op tijd klaar te krijgen, heeft een bakker stress om alle klanten tevreden te stellen. Ben ik niets vergeten? Heb ik alle bestelde taarten aan de banketbakker doorgegeven? Ik word er 's nachts wel eens wakker van.

Maar dan is het de dag voor kerst. Natuurlijk is er iemand ziek. Het hele jaar door niemand ziek maar met kerst elk jaar wel iemand. Dus ach, wat miep ik. Met dat bijltje heb ik al zo vaak gehakt. Al 'mijn meiden' werken ploertushard (Leuk nieuw woord voor de Van Dale) en vangen het zie zijn van hun collega geweldig op. Ze hebben lol. De sfeer is goed. We krijgen kerstkaarten van klanten. We dragen een schitterende kerstdiadeem op ons hoofd. En alle bestelde taarten zijn binnen. Ik ben om 3.00 begonnen en moet nog door tot 18.00. Om 14.09 komt de dip. Maar oh wat voel ik me gelukkig. Als ik mijn klanten en medewerkers zie stralen.

In de dip die ik heb ervaar ik een ultiem geluksmomentje. Op de valreep maken we ook nog even een foto voor een kerstgroet op Facebook. Mijn broer vindt het maar flauwekul, maar de reacties op Facebook zijn hartverwarmend. Ik hoor op de radio "all I want for Christmas" en ik blèr het keihard mee. Joehoe! Het is kerst. Ik voel me blij.

Vroeger gingen we naar de kerk. Daar bewaar ik goeie herinneringen aan. Nu kijk ik kerstvieringen op tv. Voordat ik naar huis ga duik ik nog even de kroeg in. Moe of niet. Kort maar krachtig en gezellig. Thuis heeft mijn schat mijn favoriete maaltijd gemaakt...stampot boerenkool. Dat is echt superlief want zelf doe je hem daar geen plezier mee. Maar hij vindt dat ik dat verdiend heb. Ik smelt. Van stampot boerenkool. Moe maar voldaan lig ik niet al te laat in bed. Zo blij...Met mijn bed. Op mijn hoofd voel ik 's nachts nog steeds de kerstdiadeem terwijl die echt beneden in de keuken ligt (want ik had 'm wel nog wel op toen ik de kroeg in ging).

Iedereen heeft 't tijdens de kerst druk met eten en drinken en cadeautjes uitpakken en eten en drinken en naar kerstvieringen gaan. Maar ik niet. Ik kijk 's ochtends in bed naar een kerstviering en eet geen culinaire hoogstandjes. Wat een gedoe zeg. Ik wil rust. Muziek luisteren. Wandelen met de hond. 2e kerstdag zitten we traditiegetrouw bij heit en mem. Oké. Die zijn met pensioen. Dus die hebben samen een verwennerij gemaakt....zelfgemaakte huzarensalade. Dat is ontiegelijk veel werk, maar zo lekker als heit 'm maakt kun je 'm nergens kopen. Heeft ie geleerd op de bakkerij en horecavakschool..dàt noem ik pas een culinair hoogstandje!

Maar gelukkig! We hoeven niet aan de dis. Geen 10 gangen menu maar gewoon lekker uit 't vuistje. Met het huis vol visite. Want 68 jaar geleden werd er in een bakkersgezin een jongetje geboren op 2e kerstdag. Wat een respect heb ik voor mijn beppe. Dat kwam er ook nog even bij. Er zat echter ook een groot voordeel aan....Op 2e kerstdag is iedereen altijd vrij. Dus de visite kan maar komen.
Gefeliciteerd heit! Dat je maar weer een mooie verjaardag hebt gehad. En wij maken ons op voor de oliebollen....