Dat lust ik niet!

   Vroeger was ik als meisje van een jaar of 4 eens op de koffie bij onze  buurvrouw. Ik kreeg een cakeje bij de thee, maar klein als ik was zag  ik meteen dat mijn vader dat niet gebakken had.

Verontwaardigd riep ik  uit: ‘Dat hoech ik net, dat hat myn heit net makke!’

Inmiddels zijn we bijna 40  jaar verder en ben ik heel wat wijzer geworden.  
Na de Mavo haalde ik mijn middenstandsdiploma. Ik ging in het bedrijf  van mijn ouders aan de slag, net als één van mijn broertjes. Maar het  werden roerige tijden en ook wij hadden last van de crisis. Voor ons  was geen plek meer en mijn ouders probeerden het bedrijf zonder  personeel te redden.

Ik kwam terecht op de broodafdeling van de supermarkt. Een heel andere  wereld èn een grote concurrent van de ambachtelijke bakker.

Ineens  moest ik brood verkopen wat ‘myn heit’ niet gebakken had. Maar wat was  het voor mij een fantastische leerschool. Op allerlei vlakken werd ik  bijgespijkerd en deed ik ideeën op. Zo gek was dat nog niet.

Ik  ontgroeide de broodafdeling en klom op tot assistent bedrijfsleider. Zes  jaar hield ik het er vol.

Toen was ik de kille wereld van de grote  ketens zat. Zolang je deed wat er van je verlangd werd was er niks aan  
de hand, maar voor je ideeën en mening was geen plek.

Ik keerde terug naar onze bakkerij, want mijn ouders hadden met  keihard werken de zaak weer op de rit gekregen. Met mijn broer besloot  ik het bedrijf over te nemen, maar nu beide met heel veel mooie  bagage. Want doordat we allebeide ‘buiten de deur’ hebben gewerkt, zijn we  
zóveel rijker geworden. En daar hebben we absoluut ons voordeel mee  kunnen doen. We zijn verhuisd en hebben nu een bedrijf waar we trots  op zijn.

Dat betekent niet dat we nu op onze lauweren kunnen rusten. Zo deed ik  nu mee aan Grip op je Bakkerij. Een leerzaam traject waar ik, ondanks  het feit dat we het best goed doen, toch al weer veel heb opgestoken.  
Want de wereld verandert continue en daar moet je als bedrijf in mee  gaan. Dat kun je niet alleen, dat moet je samen doen. Met onderwijzers  en specialisten, met collega’s en concurrenten.

En de buurvrouw waar ik koffie ging drinken als kleine meid? Die  haalde snel een cakeje bij de bakker op de hoek. En zo had Bakkerij  Schuurmans er weer een klant bij, want dat cakeje van ‘myn heit’ was  toch ècht wel lekkerder