Tegen vieren, de wekker gaat. Piece of cake voor mij en mijn echtgenoot en hond...Maar niet voor mijn reisgenote. Die ligt normaal gesproken op dat tijdstip nog lekker in haar bedje. Thuis volgen we het normale ritueel en mijn eigen taxichauffeur brengt ons naar het station want om 5.46 vertrekt de trein. Naar het onbekende. Hij reist door naar zijn werk. En Chico gaat lekker slapen, alsof er niets aan de hand is.
De treinreis verloopt vooral donker. Pas om acht uur wordt het een beetje licht. Met enige vertraging halen we in Utrecht net de volgende trein richting Eindhoven. Deze trein zit behoorlijk vol en dus belanden we tegenover een meisje met een prachtige broek. We vragen ons af waar ze die gekocht zou hebben en vragen haar dat als ze uit wil stappen. Wij krijgen antwoord en het meisje een knalrood hoofd. Maar door de broek van Only hebben wij niet opgelet waar we zijn...shit! Moeten we al uitstappen? Maar gelukkig zijn we pas in 's Hertogenbosch en hebben we nog even te gaan. En het meisje hoeft niet bang te zijn dat ze ons tegenkomt in dezelfde broek, want 's Hertogenbosch en Leeuwarden ligt mijlenver bij elkaar vandaan.
Even later zitten we in de shuttlebus naar Eindhoven airport. Een scherm met de vluchten die aanstaande zijn...Nu wordt het wel heel spannend. Ik krijg er buikpijn van. Straks eerst maar eens een toilet en een leuk restaurantje opzoeken...
De klokt tikt tergend langzaam terug naar nul....en dan...bon uitpakken en krassenkrassenkrassen...waar zullen we ons over een paar uur bevinden? Postcode
9574... Natuurlijk...Hoe kan het ook anders: tijdens het openkrassen gaat mijn telefoon. Een klant met een kapotte oven. Helaas vriend...daar kan ik hier op het vliegveld niets aan doen. Maar even naar de zaak bellen. 9574 blijkt niet Exloërveen te zijn maar...Praag! Lichtelijk teleurgesteld want daar ben ik al twee keer geweest. Maar reisgenote Yvonne nog nooit en wow...Het is wel een prachtige stad. Er valt vast nog genoeg voor mij te ontdekken en dat blijkt ook wel want de reacties op facebook stromen binnen.
Op naar de douane. Ik ben de Pisang. Zonder banaan. Want die zat niet in de koffer. Alles moet eruit. En er weer in. Schoenen moeten uit...riemen af...we mogen de broek en de trui nog net aan houden. 1 potje crème mee wat te groot was...shit...Gelukkig mag ie voor deze keer bij yvonne in de tas. Snap jij het? Hoe dan ook...we komen echt stipt op tijd bij de gate....
De vliegreis duurt slechts een dik uur en voor we het weten staan we op Praha Airport. Op zoek naar de koffer en een restaurantje waar we kunnen bedenken hoe we dit gaan aanpakken. Hoe komen we bij het hotel? Hoeveel kronen is één euro? Want Tsjechen passen goed op hun land en dus hebben we hier geen euro. Vinden wij niet erg, want alles is hier nog lekker goedkoop. Nou ja...bijna alles dan...
Het lukt allemaal en het is makkelijk te vinden. Mooi hotel en de metro blijkt het ook te doen.
We besluiten op zoek te gaan naar een tourist info want we moeten een fatsoenlijke plattegrond hebben. Zo'n use it. Heb je in 058 ook. Maar waar we ook kijken...we would like to use it, but we couldn 't find how to use it. Morgen nieuwe poging.
We slenteren wat door de straatjes en winkelen kun je hier zonder problemen. Bellenblazen ook. Winkelcentra met 200 winkels staan gewoon naast elkaar. We lopen een centrum binnen en worden aangesproken door een jongeman. Hij duwt ons een zeepje in de handen wat lijkt op een snoepje. Niet opeten zegt hij. Is zeep. Wacht. Ik pak papier. Is glibberig...Hij is Tsjech maar spreekt zijn woordje Nederlands wel. Hij wil ons iets laten zien en zegt: 'kom binnen kom binnen!'. Ik maak de zin af... 'Het feest kan beginnen!'. We leggen uit wat het betekent en nou...Het feest begint zeker. We moeten van alles uitproberen voor handen en nagels en hij probeert ons op een leuke manier volledig in te pakken. Maar gelukkig is hij niet glibberig, zoals zijn zeep. Hij heeft een wondermiddel voor mooie nagels zonder nagellak. Ideaal voor bijvoorbeeld een bakker. Ik ben om. Krijg er nog een olie-tje en een tasje bij ook. En in Grooningèn kan ik gratis nieuwe halen als op is.
Yvonne moet nog even iets proberen tegen rimpels....zoiets als botox, maar dan van buiten uit. Maar zij heeft liever schoenen, al moet ze die nog wel even scoren. We besluiten een eind aan het amusante gesprek te knopen maar verlaten deze verkoper niet zonder een lied te zingen: 'kom binnen, kom binnen, het feest gaat beginnen, kom gauw, kom gauw, wij wachten op jou!' Het wordt opgenomen op zijn gsm en daarmee nemen we toch echt afscheid.
Op naar een beste pot bier en een hap eten. Dat lukte prima maar bij het afrekenen bleek dat deze Tsjech één rekening niet door 2 personen kan laten betalen met pin. We vallen hier van de ene verbazing in de andere.
We zijn inmiddels in de oude stad beland en zien Praag by night. En ook al ben ik hier nu voor de derde keer...zó heb ik Praag nog nooit gezien. Het is prachtig.
Tijd om de voetjes rust te geven. Het was een mooie dag. Waarbij we de srprsme verrassing uitpakten, om vervolgens ingepakt te worden door de charme van Praag.
Reactie plaatsen
Reacties