Onlangs was ik jarig en tikte ik de 50 aan.
Het was op een zondag dus ik dacht de dans mooi te ontspringen. Maar niets was minder waar.
De winkel was in de nacht van vrijdag op zaterdag van top tot teen versierd en de bakkers hadden een traktatie voor de klanten gemaakt.
En op zondag stond er thuis een heuse oude taart in de tuin, groter dan een taart die wij ooit bakken kunnen.
Hoe leuk en toepasselijk was dat?
En wie kan er nu zeggen dat ie een sarahtaart in zijn tuin heeft gehad?
Het zegt wel hoe het bakkersbloed in mijn lijf zit.
Al 50 jaar lang want geboren en getogen in de bakkerij.
Dat vond ik lang niet altijd even leuk.
Want als kind moesten we altijd eerst heit helpen in de bakkerij, voordat we buiten mochten spelen. En op vakantie naar het buitenland gingen we bij hoge uitzondering, slechts één keer omdat er toen een bakker was aan wie mijn vader de zaken durfde toe te vertrouwen. Al die andere jaren kon het niet vanwege de bakkerij. Het werd dan de camping 60 km verderop. Dan kon in ieder geval mijn vader gewoon naar de bakkerij.
En op feestjes of familiebijeenkomsten ging het altijd maar weer over die bakkerij.
Ook nu is heus niet alles leuk aan de bakkerij. Soms word je moe van alle regels en wetten waar we aan moeten voldoen, en het vroeg opstaan is ook niet altijd even leuk.
Maar dat weegt niet op tegen de dingen die er wel leuk aan zijn.
Zelfs na 50 jaar gaat mijn hart nog steeds sneller kloppen als ik over het bakkersvak vertel.
Want ook al vind ik vroeg op staan niet altijd even leuk...ik zie daardoor wel de mooiste zonsopkomsten. En hoe mooi is de wereld in het vroege ochtendgloren, als de dauw boven het landschap hangt, de koeien in datzelfde landschap staan te grazen met daarachter de opkomende zon en de vogels die hun hoogste lied zingen terwijl de rest van de wereld nog slaapt of net aan het ontwaken is?
Ik kan daar enorm van genieten.
Na het overlijden van mijn moeder, en nu met mijn verjaardag, bleek ook maar weer wat voor sociaal beroep we hebben. Iedereen heeft immers brood nodig, klanten komen regelmatig terug en leven met je mee, net zoals jij met hun mee leeft. Ben je van nature niet sociaal maar ga je in de bakkerswinkel werken? Dan wordt je het vanzelf. En dat is een mooie eigenschap in de wereld waarin we tegenwoordig leven, want we hebben elkaar nodig.
En hoe mooi is het dat je winkel nooit hetzelfde is. We gaan met de seizoenen mee, en ieder seizoen heeft weer andere producten. Natuurlijk hebben we jaarlijks terugkerende artikelen, maar de markt is innovatief en dus bedenken we ook ieder jaar wel weer nieuwe smaakmakers.
Dat betekent ook dat we geregeld nieuwe presentaties in onze winkel maken. Met displays en zelf ontworpen posters waarvoor we zelf de fotografie doen.
Maar ook de socials worden bijgehouden, wat weer een hele andere tak van sport is en waarbij ik nog wel het een en ander van mijn jonge medewerkers kan leren.
Leren. Ja. Zelfs na 50 jaar leer ik nog steeds. Over ChatGp, AI. Hoe ik tiktok filmpjes moet maken. Over de nieuwe wetten. Over trends in de retail en over hoe ik mijn digitale veiligheid kan verbeteren.
En op de afgelopen bakkersvakdagen was ook weer meer dan voldoende kennis op te doen.
Maar ik kan anderen ook iets leren. Ik zie mijn medewerkers groeien. Ze leren niet alleen het vak, maar ook op sociaal vlak brengen we ze met werken in de bakkerswinkel heel veel bij. En zij mij.
Met hun verhalen over wat er tegenwoordig toe doet.
Dus ja...als je mij vraagt wat ik het mooiste van mijn vak vind, dan is het wel de afwisseling, de creativiteit die ik kwijt kan, maar bovenal het feit dat het me jong houdt....ook al hoor ik op papier al bij de club van 50!
In een oude bakkerij ruik je immers nog altijd vers brood!
#mooivakbakker
Reactie plaatsen
Reacties