Margriet winterfair

    Nooit gedacht dat ik hier een blog over zou schrijven, maar op een gegeven moment bereik je een bepaalde leeftijd.  Ik noem het de margriet-leeftijd. De flair maakt plaats voor de margriet. En dus moeten we ook naar de margriet-winterfair.

Dat gebeuren is in Den Bosch en  dus vroeg uit de veren.

Bij het wakker worden een bakkerij-app vol berichten. Ai. Moet me er toch even mee bemoeien anders komt het niet goed met het oplossen van een gat in de planning. Ik was op tijd mijn nest uit maar nu wordt het toch weer een haastklus. Want om kwart over acht staat de taxi voor de deur en Chico moet ook nog even wandelen. Tot overmaat van ramp blijkt mijn flesje water ook nog te hebben gelekt. Verdorie. Hele tas nat en entreebewijs ineens een zielig vodje.  Gelukkig ontdek ik het nog net op tijd en sta ik stipt op tijd klaar.

We rijden in één ruk door naar Den Bosch. Het is zondag en dus rustig op de weg waardoor het lekker door rijdt.
Koffie doen we wel op de fair. Natuurlijk met, -hoe kan het ook anders- een Bossche Bol erbij. Ik vind het gewoon een moorkop zonder dot slagroom erop, maar laat dat de banketbakkers van Nederland niet horen. Hoe dan ook...we smullen er lekker van. Letterlijk en figuurlijk 'om je vingers bij af te likken' want het ding is heel onhandig om op te eten en dus blijft geen vinger vrij van chocolade.

Het is tijd om de hallen in te gaan. Volg de rode lijn en je mist niks. Precies wat we willen...niks missen...Wat word je enorm hebberig van zo'n beurs. Eh...fair. klinkt wat sjieker.  En pas maar goed op. Want voor je het weet ben je blut. Want voor niets gaat alleen de zon op..En die houdt zich vandaag lekker schuil achter een dik wolkendek.

Natuurlijk zijn er ook gerenommeerde merken met fantástische  aanbiedingen. En overal krijg je een cadeautje bij wanneer je iets koopt. Cadeautjes...we zijn er gek op. Ook al is het  maar een plastic vaasje wat niet wil blijven staan en waar je dus niks aan hebt. Voor dames die een hekel hebben aan winkelen is een faielr overigens ideaal. Alles onder één dak. Shoppen maar en je bent weer voor een jaar klaar.

Maar een slimme meid is op haar toekomst voorbereid en houdt graag wat centjes over. Ideeën doen we hier op, om vervolgens bij Ali voor een habbekrats te kopen. Zó doen we dat!

Uiteindelijk lopen we toch bepakt en bezakt  -en dus redelijk blut-  weer naar de auto. Want ja,  2 bamboe pillow kussens gekocht, een tas met kaaskoekjes, een paar boxers voor de heer des huizes en een big shopper vol met verrassingen voor mij en mem. En oh ja, ook nog....teveel om op te noemen.

Met gierende bandjes scheuren  we weer naar het hoge noorden.
Het was leuk, vooral gezellig, maar we bedenken wel dat het voor datgene wat we gezien hebben wel een héél eind rijden was. En dat we dàt de volgende keer dus niet weer doen.  Jammer Margriet. Utrecht was toch een betere locatie.

Eenmaal thuis zijn we toch wel blij. Want weet je?  Het allerleukste van zo'n fair is thuis komen en je verlekkeren met alles wat je hebt gekocht. En met al die gevulde big shoppers en tassen met kaaskoekjes komt dat wel goed.