Aan alles komt een eind… zo ook aan deze vakantie. En oh wat is dat toch jammer.
Weken voordat we op vakantie gaan ben ik thuis en op het werk al aan het voorbereiden dat ik drie weken afwezig ben. De planningen moeten allemaal rond, de reclames voor zoveel weken in het vooruit gemaakt en ingevoerd in de computer, boekhouding moet bij, fijne-vakantie-attentie voor de medewerkers moet geregeld zijn, er moeten afspraken gemaakt worden met de buren over de post en de plantjes en de afvalcontainers, de voorraad thuis moet op, er moeten extra sloten op deuren en ramen gezet worden en zo kan ik nog wel even door gaan. Ik heb het drukker dan ooit.
In mijn hoofd maak ik alvast plannetjes voor wat we willen doen tijdens de vakantie. En wat juist niet. Een slimme meid is ook op vakantie goed voorbereid!
En dan is het eindelijk zover. Bij aankomst op de camping is het voor ons gevoel eerst nog gewoon een 'weekendje camping' net zoals de vele weekenden die ons voor gingen dit seizoen. Maar dan begint het. Op zondagavond hoeven we niet naar huis. En kunnen we gewoon nog een wijntje in de zon drinken. Dat is leuk! Wat zullen we morgen eens ondernemen? En overmorgen?
De eerste week vliegt voorbij en voor we het in de gaten hebben is het weer weekend. Al voelt het al iets minder als weekend. En gelukkig, we hebben nog twee weken te gaan! Wat heerlijk, twee weken niet werken en doen waar we zin in hebben. Fietsen, wandelen, bootje varen, het kan niet op.
Maar dan is het weer zondag. En ik realiseer me opeens dat we over een week alweer thuis zijn. En zelfs alweer een dag gewerkt hebben. Nog slechts een paar dagen om te luieren en te niksen en te doen waar we zin in hebben. Een paar luttele dagen met nog zoveel plannen. Dit is niet leuk…de vakantie loopt bijna ten einde…ik kan wel snikken van verdriet en word er weemoedig van.
Maar ook dat gaat voorbij. Want ik begin er aan te wennen dat we weer naar huis gaan. We verlangen naar onze royale douche en zachte, grote bed. We kijken uit naar een avondje in de voortuin met de buren en ach…het is ook eigenlijk wel leuk om de collega’s weer te zien, te sporten en structuur te hebben in het leven van alledag.
En weet je… over een paar dagen is het gewoon weer weekend. En zitten we weer heerlijk op de camping met een lekker biertje.
Vive la vie!
Reactie plaatsen
Reacties